نویسنده
دانشآموخته دکتری، رشته قرآن و سیاست، جامعة المصطفی العالمیه، مدیر گروه فقه پزشکی، مرکز فقهی ائمه اطهار، قم
چکیده
بی¬تردید قانون اولیه اسلام، حرمت سقطجنین است؛ اما در پاره¬ای موارد به دلایل فقهی، حکم به جواز سقطجنین می¬شود. یکی از قواعدی که در این زمینه مورد استناد قرار می¬گیرد قاعده نفی حرج است. از سوی دیگر با توجه به پیشرفت شگرف دانش پزشکی، امروزه تشخیص بیمارهای مادرزادی در جنین با آزمایشهای غربالگری قابلاطمینان، تعیین درصد بیماری و مشکلات جنین، امری ممکن است. پرسش اصلی پژوهش این است که با امکان چنین آزمایشاتی و با توجه به مشکلات فراوان فرزندان ناقصالخلقه در آینده، آیا با استناد به حرجی که در آینده زندگی والدین این کودکان رخ می¬دهد، می¬توان مستند به اینگونه حرجی، قبل از دمیده شدن روح در جنین اقدام به سقط آن کرد؛ فرض بر این است که این آزمایشها علم آور است و ادله لاحرج نیز اطلاق دارد. برای اثبات این فرضیه و پاسخ به پرسش پژوهش، در گردآوری اطلاعات از روش کتابخانهای و در تبیین از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و این نتیجه به دست آمد: درصورتیکه آزمایشهای غربالگری علم آور یا اطمینانبخش باشند و زندگی حرجی سال¬های بعد را برای والدین اثبات نماید، ادله نفی حرج، حرمت سقطجنین را برداشته و قبل از دمیده شدن روح در جنین مجوزی برای سقط خواهند بود. البته هر سندرم داون، الزاماً سبب حرجی شدن زندگی آینده والدین نخواهد بود و باید هر مورد را بهحسب شرایط و مؤلفه¬های خودش در نظر گرفت.
واژگان کلیدی
