شیوه نامه نگارش مقالات

1. این نشریه پذیرای مقالاتی است که بر اساس معیارهای مقاله علمی-پژوهشی، با موضوع محوری عقاید و اندیشه کلامی مذاهب اسلامی، نگاشته شده باشند.
2. مقالات ارسالی باید مستند و مستدل بوده، دارای ساختار منطقی و انسجام محتوایی باشد و به ارائه یافته علمی یا نظریه‌ای جدید در حوزه تخصصی مذاهب اسلامی بپردازد.
3. مقالات ارسالی باید ‌اصیل و حاصل پژوهش نویسنده (نویسندگان) بوده و قبلا در نشریات داخلی یا خارجی و یا به عنوان بخشی از کتاب چاپ نشده باشند و نیز همزمان برای چاپ به سایر مجلات علمی ارسال نشده باشند.
4. حجم مقالات از 4500 کلمه کمتر و از 7000 کلمه بیشتر نباشد و در صفحات A4 و در برنامه word حروف چینی شود.
5. مقالات باید مشتمل بر بخش‌های ذیل باشد:
   • چکیده (حداکثر 200 کلمه، که بیان مسئله، هدف، روش تحقیق و نکات اصلی نتیجه پژوهش را در بر دارد).
   • کلید واژه (حداکثر 6 واژه: که نقش نمایه موضوعی را دارد).
   • مقدمه (شامل تعریف مسئله، پیشینه پژوهش، ضرورت تحقیق، جنبه نوآوری تحقیق، سوالات، فرضیه و روش تحقیق).
   • ساختار اصلی.
   • نتیجه‌گیری (شامل یافته‌های تحقیق در قالب گزاره‌های خبری در 400 -300 کلمه ذکر شود)
   • فهرست منابع.
6. همراه با مقاله، اطلاعات کامل نویسنده (نویسندگان) شامل نام و نام خانوادگی/ مرتبه علمی و تحصیلات/ نشانی کامل پستی/ نشانی پست الکترونیکی/ شماره تلفن، ارسال شود.
7. حق رد یا قبول و ویرایش و تلخیص مقالات برای نشریه محفوظ است و مقالات دریافت شده بازگردانده نخواهد شد.
8. پژوهش نامه حداکثر تا 4 ماه پس از دریافت مقالات، نتیجه را به نویسنده اطلاع می دهد.
9. محتوای مقالات بیان کننده نظرات نویسندگان آن‌ها است و مسئولیت آن نیز بر عهده ایشان است و دیدگاه های نویسندگان مقالات لزوما دیدگاه پژوهش نامه نیست.
10. در صورت پذیرش و چاپ مقالات، امتیاز مقاله متعلق به مرکز تخصصی مطالعات تطبیقی مذاهب اسلامی می باشد و با ذکر نام نویسنده، می تواند در هر جا که لازم باشد، از آن استفاده کند.

 

شیوه نامه استناد دهی:

الف) درون متنی

 نام خانوادگی نویسنده، سال چاپ، ج، ص.      مثال: (نجفی، 1364 ،ج1 ،ص 85)

 

1.      اگر ارجاح بعدي، به اثر ديگري از همان نويسنده باشد، از الگوي «همو، تاريخ، صفحه» و اگر ارجاح بعدي به همان کتاب باشد، از الگوي «همان، تاريخ، صفحه» و اگر ارجاح بعدي، دقيقاً همانند ارجاح قبلي باشد، از الگوي «همانجا» استفاده مي‌شود.

 

2.      دو اثر يک نويسنده که در يک سال منتشر  شده باشد، با ذکر حروف الفبا بعد از سال انتشار، از يکديگر متمايز مي‌شود.

 

3.      گر تعداد مؤلفان بيش از دو نفر باشد، تنها نام خانوادگي نويسنده اول ذکر شده، از عبارت «و ديگران» استفاده مي‌شود؛ (مانند: رضايي و ديگران، 1389 ، ص 75).

 

4.      در صورتي که نام نويسنده اثر معلوم نباشد، نام کتاب درج مي‌شود و در صورتي که سال چاپ معلوم نباشد، عبارت «بيتا» به جاي تاريخ چاپ آورده مي‌شود.

 

ب) کتابنامه

 

1.      ارجاع به کتاب

نام خانوادگی، نام (سال انتشار اثر). نام اثر، نام و نام خانوادگی مترجم یا مصحح، محل نشر، نام ناشر، نوبت چاپ، جلد.

2.     ارجاع به مقاله درنشريه

نام خانوادگی، نام (سال انتشار). «نام مقاله»، نام نشريه، شماره مجله، ماه یا فصل انتشار، صفحه.

3.      ارجاع به مقاله در کتاب

نام خانوادگی، نام (سال انتشار). «عنوان مقاله»، نام گردآورنده، نام مجموعه مقاله، محل نشر، نام ناشر، صفحه.

 

4.     ارجاع به پايان‌نامه

نام خانوادگی دانشجو، نام (سال دفاع). عنوان پایان‌نامه، پایان‌نامه، مقطع تحصیلی، دانشگاه، دانشکده، رشته.

 

5.     ارجاع به منابع اينترنتي

نام خانوادگی، نام نویسنده، «عنوان مقاله یا موضوع»، نام وبسایت به صورت ایرانیک (آدرس اینترنتی).

 

6.     ارجاع به لوح فشرده

 

نام خانوادگی، نام، (سال انتشار). عنوان، نام لوح فشرده، محل نشر، نام ناشر.