نویسنده
چکیده
يکي از معدود ابزار‌هایي که فقيه، همواره خودش را به آن نيازمند مي‌داند، قواعد فقهي است. از اين‌رو، فقهاي اماميه همانند عالمان اهل سنت، با اينکه روند استنباط خود را بر اصول و قواعد پذیرفتنی استوار مي‌سازند؛ اما آثار مکتوب جداگانه‌ای را نيز تحت عنوان «قواعد فقهيه»، به‌منظور خدمت به دانش فقه ارائه می‌کنند. نخستين اثر مکتوب فقهی اماميه القواعد و الفوائد، تأليف شهيد اوّل(م786ق) است. اين اثر گران‌سنگ با وجود تأسیس قواعد فراوان فقهی، از سوي برخي پژوهشگران به تأثيرپذيري مطلق از افکار اهل سنّت و درهمآميختگي، متهم است. يافته‌هاي پژوهش پس از بررسی این کتاب بر اساس روش تحليلی و توصيفی، نشان مي‌دهد که مؤلف با داشتن آگاهی کامل از مجموعه آثار قواعد فقهي اهل سنت و اماميه، اثري آفريده که قواعد 340 گانه و نزدیک به 100 فایده را به‌صورت مقارنه و با نقد موارد ناسازگار بر مبناي اماميه، مورد بررسی قرار داده که در نوع خود کم‌نظير است؛ مستندات ارائه‌شده ادعاي اقتباس و اثرپذيري را ثابت نمي‌کند و درهمآميختگي آن هرچند توجيه‌پذير است؛ اما ویژه اين اثر نیست.
کلیدواژه‌ها
