نویسندگان
دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، دانشگاه باقرالعلوم (ع)
1
استاد تمام دانشگاه باقر العلوم(ع)
2
چکیده
حضرت عیسی از ویژگی‌های منحصربه‌فردی در قرآن برخوردار است، اما با مسیح عهدین در سه محور مهم بشارت‌داده‌شدگی، بار معنایی مسیح و ماموریت تفاوتی آشکار دارد. بر خلاف قرآن، مسیح عهدین ـ به‌ویژه عهدجدید ـ شخصیتی است که انبیاء پیشین همواره به ظهور او بشارت داده‌اند و او همان پادشاه داودی و منجی بنی‌اسرائیل است. پیام اصلیش فراخوان ورود به ملکوت است و مرگش کفاره گناهان مومنان؛ و در آخرالزمان به عنوان منجی نهایی نقش اصلی را در حاکمیت ملکوت خداوند ایفا می‌نماید. سه رویکرد کلی در تحلیل این تعارض وجود دارد: یکم: تفسیر مسیحی از آیات پیرامون حضرت عیسی، دوم: عدم آشنایی پیامبر با مفهوم مسیحی واژه «مسیح»، و یا جایگزینی تدریجی چهره مسیحیایی پیامبر اسلام و سوم: تردید در تفسیر مسیحی این واژه و بشارت‌داده‌شده بودن حضرت عیسی. نوشتار پیش‌رو با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای و روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی ابعاد و تحلیل این مساله در اندیشه مفسران مسلمان پرداخته است. به باور نگارندگان، رهیافت سوم که توسط علامه طباطبایی و لوئی فتوحی مطرح شده بهترین تبیین را ارائه می‌دهد و نتیجه آن پذیرش تحریف لفظی و معنوی گسترده و زودهنگام در کتاب مقدس مسیحیان است.
کلیدواژه‌ها
