نویسندگان
1
2
چکیده
اقبال و ادبار به علم کلام از دیرباز در میان دانشمندان سنی مذهب، منشأ اختلاف و درگیری بوده است. عده‌ای آن را کفر و زندقه و متکلمان را مرتد و گمراه، و گروه دیگر آن را اشرف علوم دانسته و گفته‌‌اند یادگیری و آموزش این علم، پسندیده و در مواردی حتی ضروری و لازم است. از آنجاییکه وظیفه این دانش، پاسداری از عقاید دینی است، سفارش پرداختن به آن، منطقی و عقلانی‌تر بهنظر می‌رسد؛ اما اینکه چرا عده‌ای رأی به عدم یادگیری و پرهیز از آن داده‌اند، نیازمند تحلیل و بررسی دقیق است. آیا مقصود آنها از تکفیر متکلمان، همان کسانی است که از اصول دين و عقاید اسلامی دفاع میکنند یا گروه خاصی از متکلمان منظور ايشان است؟ نوشتار حاضر با بهره‌گیری از روش توصیفی ـ تحلیلی به این نتیجه رسیده است که تکفیر متکلمان و رأی به پرهیز از آموختن کلام، ارتباطی به «علم کلام» رایج در میان مسلمانان ندارد، بلکه مقصود، برخی از مباحث کلامی و گروه خاصی از متکلمان و فرقه‌های کلامی است.
کلیدواژه‌ها
